Opieka nad osobami starszymi nie jest przedmiotem działalności jedynie państwowych placówek, ale również prywatnych domów seniora. Przyszli pensjonariusze mogą więc wybierać pomiędzy poszczególnymi domami opieki – państwowymi oraz prowadzonymi przez osoby prywatne. Jakie są między nimi różnice i czym należy się kierować przy dokonywaniu wyboru?
Podstawową kwestią jest dostępność miejsc. Obecnie niemal każdy państwowy dom opieki każe czekać swoim pensjonariuszom nawet przez kilka lat na wolny pokój. Prywatny dom seniora najczęściej oferuje miejsce od ręki. Te drugie zapewniają również znacznie wyższy komfort. O ile państwowe ośrodki spełniają wszystkie wymogi przewidziane w ustawie o pomocy społecznej, to prywatne przewyższają je wielokrotnie, dzięki czemu pobyt w takim miejscu jest znacznie przyjemniejszy i bardziej zbliżony do domowych warunków, jednak ma to swoją cenę.
Pensjonariusze placówek prowadzonych przez Państwo zobowiązani są do oddawania 70 proc. emerytury lub renty, reszta pokrywana jest przez rodzinę lub z zapomogi. Koszt pobytu w prywatnym domu seniora to natomiast minimum 2 tys. zł. Do tej kwoty należy doliczyć koszty leków.
Placówki prywatne są więc odpowiednie dla osób z wysokimi emeryturami, lub których dzieci godzą się pokryć niemałe koszty.